Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΑΣ: 2009-2010



Ήταν τελικά μια πολύ ενδιαφέρουσα χρονιά... Στο σχολείο μας για πρώτη φορά και στο πλαίσιο της δράσης "Ψηφιακή Τάξη" οι μαθητές της Α΄ Γυμνασίου δούλεψαν στο μάθημα της Αρχαίας Ιστορίας με Νέες Τεχνολογίες και συγκεκριμένα με τα netbooks. Διδάχθηκαν με τη βοήθεια προβολικού και Power Point (λογισμικού παρουσίασης διαφανειών) αρκετές στιγμές της Αρχαίας Ιστορίας, δούλεψαν με φύλλα εργασίας αλλά κυρίως αξιοποίησαν τα νέα ηλεκτρονικά εργαλεία με στόχο τη δημιουργία ψευδοϊστορικών αφηγήσεων, οι οποίες αφορούσαν τους πολιτισμούς του Αιγαίου (Κυκλαδικό, Μινωικό, Μυκηναϊκό). Όχι μόνο εκφράστηκαν δημιουργικά αλλά και εκμεταλλεύτηκαν τις ιδιότητες του ψηφιακού κειμένου, τη ρευστότητα, τη δυνατότητα "εύκολης" διόρθωσης... Όλα αυτά, ενώ παράλληλα διδάσκονταν τόσο Ιστορία όσο και Αφήγηση, στις βασικές τουλάχιστον συνιστώσες της: τους ήρωες, τη δράση, το είδος αφήγησης, το ρόλο των "αντικειμένων" στην πλοκή και την εξέλιξη. Εργάστηκαν σε ομάδες (ομαδοσυνεργατική μέθοδος διδασκαλίας), συζήτησαν, διαφώνησαν, έκαναν επιλογές, συνεργάστηκαν, συνέθεσαν. Μια διαδικασία άκρως γοητευτική, με τη διακριτική υποστήριξη της διδάσκουσας κ. Βάγιας Ζήκα, Φιλολόγου και Επιμορφώτριας στις Νέες Τεχνολογίες, η οποία σχεδίασε και οργάνωσε τη διδασκαλία.

  Το αποτέλεσμα της δουλειάς των μαθητών κρίθηκε από τους ίδιους τους συμμαθητές τους σε μια προσομοίωση του συστήματος των κριτών: εξασφαλίστηκαν αδιάβλητες διαδικασίες, καθώς οι μαθητές δεν αξιολογούσαν εργασίες δικές τους ή του τμήματός τους. Τα κριτήρια είχαν διαμορφωθεί από τους ίδιους σε συνεργασία με τη διδάσκουσα: δόθηκε έμφαση σε στοιχεία "κατασκευής της αφήγησης" (αφηγηματικές τεχνικές) αλλά και στην έκφραση του προσωπικού αναγνωστικού κριτηρίου των μαθητών. Οι "νικητές" συγγραφείς μας: από το Α1 ο Αντώνης Αραμπατζής και ο Ανδρέας Γρυπαίος, οι "Μικροί Ιστορικοί" με Το Ημερολόγιο ενός Μυκηναίου πολεμιστή. 


ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ : ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ
               ΓΡΥΠΑΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
      
ΤΙΤΛΟΣ ΟΜΑΔΑΣ : ΜΙΚΡΟΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΙ

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΜΥΚΗΝΑΙΟΥ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ



ΗΜΕΡΑ 8η

Έχουν περάσει 8 ημέρες από την αρχή της πορείας μας. Οι 9 από τους 10 έπεσαν στην μάχη, πριν από 2 μέρες, και μόνο εγώ, ο γιος του Αρχίμανδρου, κατάφερα να γλιτώσω από τα βέλη του αντιπάλου. Χτες, αφού περιποιήθηκα τις πληγές μου, έψαξα να βρω ένα καρποφόρο δέντρο, ώστε να τραφώ. Η τρομερή επίθεση με είχε εξαντλήσει. Τώρα πορεύομαι προς το στρατηγείο τους και είμαι περίπου στα μισά της διαδρομής μου. Νύχτωσε. Αφού φτιάξω το καταφύγιο με τα κλαδιά δάφνης που μάζεψα και φάω το βραδινό μου, σκοπεύω να ξεκουραστώ, για να σηκωθώ νωρίς αύριο το πρωί και να συνεχίσω την πορεία μου.

ΗΜΕΡΑ 9η

Σήμερα ξύπνησα από μια τρομερή φαγούρα σε όλο μου το σώμα. Συνειδητοποίησα ότι είχα κοιμηθεί πάνω σε μια φωλιά μυρμηγκιών. Παρόλη τη φαγούρα συνέχισα τη διαδρομή μου. Δεν υπήρχε καιρός για χάσιμο. Αφού πορεύτηκα κάποια χιλιόμετρα, είδα τον ήλιο πάνω από το κεφάλι μου και κατάλαβα ότι ήταν πια μεσημέρι. Στάθηκα πολύ τυχερός, διότι βρήκα ένα τραυματισμένο αγριογούρουνο, το οποίο κυνήγησα και κατάφερα να σκοτώσω. Αυτό ήταν το μεσημεριανό μου. Ύστερα από αυτό το βασιλικό γεύμα, συνέχισα την πορεία μου και η μέρα κύλησε γρήγορα. Ξεκίνησε να σουρουπώνει. Έφτασε το τέλος μιας ακόμη ημέρας.

ΗΜΕΡΑ 10η

Ξημέρωσε. Πήγα σε μία κοντινή λίμνη που είχα βρει την προηγούμενη ημέρα για να πλυθώ και να πιώ φρέσκο νερό. Από εδώ και πέρα ο δρόμος είναι δύσκολος. Πρέπει να περάσω αυτό το βουνό, ώστε να φτάσω στο καλά οχυρωμένο φρούριο. Αφού πλύθηκα, ξεκίνησα να αναρριχώμαι  στο βουνό. Σε λίγο άρχισε να βρέχει, γεγονός που έκανε τεράστια τη δυσκολία της διαδρομής μου. Ύστερα από ώρες σκληρής ανάβασης, έφτασα στην κορυφή του βουνού. Η βροχή είχε πια σταματήσει και περίμενα να καθαρίσει ο ουρανός από τα σύννεφα, ώστε να μπορέσω να προσανατολιστώ με βάση τον ήλιο. Καθώς περίμενα, έφαγα στα γρήγορα ένα κομμάτι από το αγριογούρουνο που είχε περισσέψει από χτες. Σε λίγο άρχισε να αχνοφαίνεται το οχυρό στους πρόποδες του βουνού. Ξεκίνησα να κατεβαίνω την πλαγιά και όταν έφτασα κοντά και είδα έξω από την πόρτα του οχυρού 20 καλά οπλισμένους στρατιώτες με βαριές πανοπλίες, άρχισα να  πιστεύω πως ήταν σχεδόν αδύνατο να το πάρω. Περίμενα μέχρι να νυχτώσει, ώστε να είναι πιο εύκολο να περάσω απαρατήρητος. Όταν πια το σκοτάδι είχε σκεπάσει τον ουρανό, ξεκίνησα.
Μόλις έφτασα κοντά στο οχυρό, παρατήρησα ότι οι 15 από τους 20 φύλακες κοιμόντουσαν. Έτσι πήρα θάρρος, όρμησα πάνω τους και τους σκότωσα, πριν προλάβουν να φωνάξουν βοήθεια. Πήρα την πανοπλία ενός φρουρού και μεταμφιέστηκα σε αυτόν. Ύστερα έκρυψα τα πτώματα των υπόλοιπων φρουρών και μπήκα ανενόχλητος μέσα στο φρούριο. Αφού εξερεύνησα το κτήριο, πήγα σε ένα άδειο δωμάτιο, ξάπλωσα σε μια γωνία και κοιμήθηκα βαριά, επιτέλους προστατευμένος από το κρύο μετά από τόσες μέρες.

ΗΜΕΡΑ 11η

Σήμερα ξύπνησα αργά, ξεκούραστος πια από το βαθύ χτεσινό ύπνο. ’κουσα τη σάλπιγγα να ηχεί και τρεις στρατιώτες ήρθαν και μου είπαν να παραταχθώ μαζί με τον υπόλοιπο στρατό. Αφού όλοι οι στρατιώτες συγκεντρώθηκαν στην μεγάλη κεντρική αυλή, ο στρατηγός ανέθεσε σε κάποιους, μαζί και σε εμένα, μια αποστολή. Έπρεπε να βρούμε έναν κρατούμενο που το είχε σκάσει. Δύο ώρες ψάχναμε στο δάσος, ώσπου βρήκαμε αυτόν που το είχε σκάσει. Όταν γυρίσαμε με τον κρατούμενο πίσω, διαπίστωσα πως το πρόσωπό του μου ήταν αρκετά γνώριμο. Αφού τον κοίταξα καλύτερα, κατάλαβα ότι ήταν ένας από τους συντρόφους μου που ήταν μαζί μου, όταν ξεκινήσαμε την αποστολή για την εύρεση του ξίφους. Με έβαλαν να τον φυλάω και όταν πια ήμασταν μόνοι μας του είπα ποιος είμαι, του εξήγησα τα πάντα και του είπα ότι με την πρώτη ευκαιρία θα τον ελευθερώσω, για να κλέψουμε μαζί το ξίφος και να φύγουμε από αυτό το φρούριο. Όταν νύχτωσε έλεγξα προσεκτικά το φρούριο και έμαθα πού βρίσκεται το χάλκινο ξίφος που θα βοηθούσε το λαό μου να νικήσει τους εχθρούς. Μετά πήγα στις φυλακές που φύλαγαν το σύντροφό μου, αλλά ήταν αδύνατον να τον ελευθερώσω, γιατί εκείνη την στιγμή τον πήγαιναν στην κρεμάλα 4 φρουροί. Αφού κατάλαβα ότι δεν μπορούσε να γίνει τίποτα, αποφάσισα να τον αφήσω και να πάω να κοιμηθώ, για να έχω δυνάμεις αύριο το πρωί που θα πήγαινα να κλέψω το πολύτιμο ξίφος. Πήγα στο ίδιο δωμάτιο που είχα κοιμηθεί χθες και ξάπλωσα. Μέσα σε 5 λεπτά με είχε πάρει ο ύπνος.

ΗΜΕΡΑ 12η

Σήμερα ξύπνησα πολύ νωρίς, όταν ακόμα ο ήλιος δεν είχε προλάβει να βγει από την κρυψώνα του. Κάθισα και σκέφτηκα τα λόγια τουΑγαμέμνονα "Μόνο εσείς οι δέκα μπορείτε να σώσετε την πόλη μας... είστε η τελευταία μας ελπίδα. Μόνο το πολύτιμο ξίφος μπορεί να μας προστατέψει από τον εχθρό, οπότε καταλαβαίνετε πως δεν υπάρχει άλλη ελπίδα... Ξεκινήστε τώρα και μην γυρίσετε πίσω χωρίς αυτό, πηγαίνετε με την ευχή μου και την προστασία των Θεών." Μπορεί αυτή η σκέψη μου να κράτησε ελάχιστα, όμως μου έδωσε αρκετό κουράγιο για να φτάσω γρήγορα στο μέρος όπου βρισκόταν το ξίφος, να ξεφορτωθώ το φρουρό που φύλαγε την πόρτα υπνωτίζοντάς τον, να του πάρω τα κλειδιά για το δωμάτιο και να κλέψω το ξίφος. Αμέσως μετά βγήκα αθόρυβα από το φρούριο και ξεκίνησα το δρόμο της επιστροφής. Αφού είχα μια απόσταση ασφαλείας από το οχυρό, ξάπλωσα κάτω από ένα δέντρο και με πήρε γλυκός ύπνος.

ΗΜΕΡΑ 15η

Οι μέρες πέρασαν γρήγορα και επιτέλους, έφτασα στο  παλάτι! Η κατάσταση ήταν πολύ κρίσιμη και δεν έχασα καθόλου χρόνο. Πήγα κατευθείαν στον Αγαμέμνονα και του παρέδωσα το ξίφος. Εκείνος ενθουσιασμένος βγήκε στο πεδίο της μάχης και το ανακοίνωσε στο λαό μας. Τώρα πια η νίκη ήταν σίγουρη...



Ωστόσο όλοι οι μαθητές που συμμετείχαν  είναι άξιοι συγχαρητηρίων, γιατί έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και δούλεψαν με πραγματικό κέφι και ενθουσιασμό. Ευχόμαστε αυτή η προσπάθεια να συνεχιστεί αλλά και να έχει ως αποτέλεσμα τη στενότερη και ουσιαστικότερη επαφή των μαθητών μας με τον κόσμο της Ιστορίας και της Συγγραφής. Ίσως κάποιος από αυτούς να είναι ο "μεγάλος" συγγραφέας του μέλλοντος... Ποιος ξέρει;

4 σχόλια:

  1. Τι εμπειρία...Δουλειά μέσα στην τάξη με μαθητικούς φορητούς υπολογιστές!Δημιουργικότητα και τεχνολογία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πέρυσι κάναμε καταπληκτική δουλειά,όπως και φαίνεται. Ελπίζω και φέτος, η δουλεία μας να είναι ισάξια, ή ακόμα και καλύτερη αυτή της περσινής.Ένα είναι σίγουρο...ότι θα προσπαθήσουμε να γίνουμε "ψηφιακοί συγγραφείς" !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο κόπος που κάναμε πέρσι έπιασε τόπο ! Μακάρι φέτος να τα πάμε ακόμα καλύτερα και να πετύχουμε τον τελικό στόχο μας! Ένα μπράβο σε όλους και συγχαρητήρια στους περσινούς νικητές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. η δουλειά μας και πέρσυ και φέτος ήταν μία συναρπαστική εμπειρία για όλους , καθώς ενωθήκαμε και γίναμε μία ομάδα που ξέρει να συνεργάζετε και δούλευε μέχρι το τέρμα! ήταν μία εμπειρία που προσωπικά εμένα μου έμεινε αξέχαστη. Μπορώ να ομολογήσω πως ακόμη και τώρα που είναι καλοκαίρι , μου έχει λύψει όλη αυτή η συνεργασία και το πάθος! Να κάνουμε κάτι παρόμοιο και στην Γ' Γυμνασίου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή